ﺑﻌﺾ ﺍﻟﻘﺼﺎﺋﺪ ﺍﻟﺒﺪﻭﻳّﺔ
ﺍﻟﻐﺰﻟﻴّﺔ:
ﻭﺩّﻱ ﺑـﻚ ﻭﺃﺑﻴـﻚ ﻭﺃﺑـﺎﻙ
ﻭﺃﺑـﻐـﺎﻙ
ﺟﻤّﻌﺘﻬـﺎ ﻟﺮﺿـﺎﻙ ﻭﺍﺧﺘـﺎﺭ
ﻓﻴـﻬـﺎ
ﺷﻒ ﻭﻳﺶ ﻣﻨﻬﺎ ﻳﺘﺒﻊ ﺍﺣﻜﺎﻙ
ﻭﺭﺿـﺎﻙ
ﻭﺍﻟﻠﻲ ﻟﻚ ﺍﺳﻘـﻲ ﻣﺴﻤﻌـﻚ ﻻ
ﺿﻤﻴﻬـﺎ
ﻏﺪﻳﺖ )ﺍﻓﺮ (ﺍﺣﻜـﺎﻱ ﻭﺍﺳﺎﻳـﺮ
ﺍﺣﻜـﺎﻙ
ﻭﺍﻧـﺎ ﺗﺸّـﺮﻑ ﻟﻜﻨـﺘـﻲ
ﻭﺍﻫﺘﻮﻳـﻬـﺎ
ﻣﻀﻤﻮﻧﻬـﺎ ﻭﺩّﻱ ﺑﺸﻮﻓﺘـﻚ
ﻭﺍﻫـﻮﺍﻙ
ﻳﺎﻟﻠﻲ ﺩﺭﻭﺏ ﺃﻫﻞ ﺍﻟـﺮﺩﻯ ﻣـﺎ
ﺗﺠﻴﻬـﺎ
ﺻﺎﻧـﻚ ﻭﻟـﻲ ﺃﻣـﺮﻙ ﻭﺣﺒّـﻚ
ﻭﺩﺍﺭﺍﻙ
ﻭﻻ ﻗــﺪﺭ ﺭﺩﻉ ﺍﻟﺤـﻈـﻮﻅ
ﻭﻣﺠﻴـﻬـﺎ
ﻧﻔﺴـﻚ ﻣﻬﺬّﺑﻬـﺎ ﻭﻋـﺰ ﺍﻟﻠﻪ
ﺭﺑّــﺎﻙ
ﻣﺎﻳـﺪﺭﻱ ﺍﻥ ﺟﻴـﺶ ﺍﻟﻬﻴـﺎﻡ
ﻳﻐﺰﻳـﻬـﺎ
ﺍﻟﻠﻪ ﻗﺴﻢ ﻳﺒـﻼﻙ ﺑـﻲ ﻭﺍﻧـﺖ
ﻳﺒـﻼﻙ
ﺑﺎﻟﻠﻲ ﺳﻮﺍﺗـﻲ ﻓـﻲ ﺍﻟﻌـﺮﺏ
ﻳﺮﺗﺠﻴﻬـﺎ
ﻣﺤﺒﺔ )ﻥ ( ﺫﺭﺑﺔ ﻣﻦ ﺍﻟﻘﻠـﺐ
ﺗﻜﺴـﺎﻙ
ﻣﺤﺒـﺔ )ﻥ ( ﺻـﺪﻕ ﺍﻟﻬـﻮﻯ
ﻳﻜﺘﺴﻴﻬـﺎ
ﻳﺎﻣﺮﻙ ﻗﻠﺒـﻚ ﺑﺎﻟﻮﻓـﺎ ﻟـﻲ
ﻭﺗﻨﻬـﺎﻙ
ﻧﺎﺱ )ﻥ ( ﻋﻠﻰ ﻻﻣـﺎﻙ ﺗﻔـﺮﻙ
ﻳﺪﻳﻬـﺎ
ﺭﺯﻳﻦ ﻋﻘـﻞ ﻭﻣـﻦ ﻣﺰﺍﻳـﺎ
ﻣﺰﺍﻳـﺎﻙ
ﻧﻔﺴـﻚ ﺗﺤـﺐ ﻭﻋﻔـﺘـﻚ
ﺗﻤﺘﻄﻴـﻬـﺎ
ﺗﻄﻴﻊ ﻋﻘﻞ )ﻥ ( ﻣﺎ ﺑﻌـﺪ ﺯﻝ
ﻭﺍﻏـﻮﺍﻙ
ﻣﺸﺎﻋـﺮﻙ ﺗﻌﺼـﺎﻩ، ﻭﺍﻧـﺖ
ﺗﻌﺼﻴﻬـﺎ
ﻣﺎ ﺷﻔـﺖ ﻣﻨّـﻚ ﺇﻟّﺎ ﻋﻴﻮﻧـﻚ
ﻭﻳﻤﻨـﺎﻙ
ﻣﺤﺒـﺔ )ﻥ ( ﺭﺍﻉ ﺍﻟـﺮّﺩﻯ ﻣـﺎ
ﻳﺒﻴـﻬـﺎ
ﻳﻘﺒـﺾ ﻓـﺆﺍﺩﻱ ﻻ ﺗﺨﻴﻠـﺖ
ﻓﺮﻗـﺎﻙ
ﻳﺎﺷﻒ ﻋﻴﻦ )ﻥ ( ﻣـﺎ ﺳـﻮﺍﻙ
ﻳﻌﻨﻴﻬـﺎ
ﻭﻳﺎ ﻋﺰﻭﺓ ﺍﺧﻮﺍﻧـﻚ ﻭﻣﻄﻠـﺐ
ﻫـﺬﻭﻻﻙ
ﻧﺎﺱ )ﻥ ( ﻣﺤﺒـﺔ ﻭﺍﻟــﺪﻙ
ﺗﺪﻋﻴـﻬـﺎ
ﻧﺎﺱ )ﻥ ( ﺗﺨـﺪﻡ ﺃﺑﻴـﻚ ﻛﻠـﻪ
ﻟﻌﻴﻨـﺎﻙ
ﻭﻫـﻮ ﻳﺤﺴـﺐ ﺍﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴـﻪ
ﻳﻬﺪﻳﻬـﺎ
ﻳﺎ ﺟﻌﻠﻬﺎ ﺗﻔﺪﻯ ﻋﻠـﻰ ﺍﻷﺭﺽ
ﻣﺎ ﻃـﺎﻙ
ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺑﻤـﻦ ﻫــﻮ ﻣﺜﻠـﻬـﺎ
ﻳﺒﺘﻠﻴـﻬـﺎ
ﻟﻜـﻦ ﻟﻌـﺐ ﻓـﻲ ﻳﺎ ﻭﻟﻴﻔـﻲ
ﺗﻐّـﻼﻙ
ﻭﻧﻔﺴﻲ ﻏﻼﻙ ﻣـﻦ ﺍﻟﺼّـﺪﻭﺩ
ﻳﺤﺪﻳﻬـﺎ
ﺗﺒﻄـﻲ ﻋﻠـﻲ ﻭﺃﻧـﺎ ﻫﻨـﺎ
ﻭﺍﺗﺤـﺮﺍﻙ
ﻭﻛﺒـﺪﻱ ﻟﻮ ﺃﻫﻴـﺐ ﺍﻟﺼّﺒـﺮ
ﺗﺸﺘﻮﻳـﻬـﺎ